کره چشم در يک ساختمان استخوانی به نام اوربيت قرار گرفته است. کاسه چشم (اوربيت) بصورت يک هرم چهار ضلعی است. ديواره های داخلی اوربيت در طرف راست و چپ موازی هستند و توسط بينی از هم جدا می شوند. ديواره داخلی و خارجی با هم زاويه ۴۵ درجه تشکيل می دهند. سقف اوربیت را عمدتا استخوان فرونتال تشکیل داده است. در بخش قدامی سقف نیز غدد اشکی وجود دارند.
قسمت قدامی ديواره خارجی استخوان زايگوماتيک است که قويترين قسمت اوربيت استخوانی را تشکیل داده است.
کف:
از استخوان ماگزيلار: شايعترين محلی دچار شکستگی می شود استخوان ماگزيلا است.
ديواره داخلی:
از استخوان اتموئيد و اسفنوئيد تشکيل می شود.
کره چشم:
ساختار چشم شبیه یک کره ایست. در جلوی این کره یک پنجره شفاف به نام قرنیه وجود دارد. نور از محیط خارج وارد قرنیه شده و بعد از عبور از مردمک به عدسی می رسد. عدسی نور را به طور دقیق روی شبکیه متمرکز می کند تا تصویر واضحی شود. برای آنكه اشياء به صورت دقيق و واضح ديده شوند لازم است مسيری كه نور در چشم طی می كند شفاف باشد و قرنيه و عدسی نور را درست روي شبكيه متمركز كنند.
کره چشم شامل دو بخش است:
• بخش قدامیان که قرنيه است و بخش خلفی که صلبیه یا اسکلرا نام دارد و 6/5 فضای کره چشم را به خود اختصاص داده است. صلبیه سفيدی چشم است که بافت متراکم فيبروزی و محافظ چشم دارد.
• سطح خارجی قسمت قدامی اسکلرا توسط لايه نازک بافت الاستيک (اپی اسکلرا) پوشيده شده و دارای عروق زيادی است که مسئول تغذيه اسکلرا می باشد. سطح خارجی صلبيه توسط ملتحمه پوشيده شده است. ملتحمه غشای نازک و شفاف مخاطی است که حاوی عروق خونی ظريفی می باشد.
• ليمبوس: محلی که ملتحمه و قرنيه در خارجی ترين لبه عنبيه به هم می رسند.
• قرنیه: ساختمان قوسی شکل شفاف و بدون عروق است. قدامی ترين قسمت چشم عمده ترين سطح انکسار نور است ولی 6/1 محیط چشم را تشکیل می دهد.
• منابع تغذيه قرنيه: عروق ليمبوس، زلاليه و اشک است.
• عنبیه یا Iris: بخش رنگی چشم است که حاوی عروق فراوان و رنگدانه است؛ در وسط آن سوراخی به نام مردمک یا Pupil وجود دارد. رنگ عنبيه مربوط به رنگدانه ملانين است و از آبی کم رنگ تا قهوه ای پر رنگ متغير است. اتساع و انقباض مردمک توسط عضلات تنگ کننده و گشاد کننده است که از طريق سيستم عصبی پاراسمپاتيک کنترل می شود.
• عدسی یا Lens: ساختمان محدب الطرفين، بدون عروق و بی رنگ و تقريبا شفاف است. عدسی توسط زنول (Zonule) در پشت عنبيه آويزان است. در قدام عدسی مايع زلاليه و در خلف آن زجاجيه قرار دارد. عدسی فاقد عروق خونی عصب و رشته های حساس به درد است. عملکرد طبيعی عدسی به کانون در آوردن تصاوير بر روی شبکيه است.
• زلاليه: توسط جسم مژگانی توليد شده و از آنجا وارد اتاق خلفی شده؛ از مردمک می گذرد و به اتاق قدامی وارد می شود و در نهایت از زاويه اتاق قدامی خارج می شود. زاويه اتاق قدامی: در محل اتصال قسمت محيطی قرنيه و ريشه عنبيه است.
• شبکيه: شبکيه يک غشای نازک، نيمه شفاف و دارای يک بافت عصبی است که سطح درونی دو سوم خلفی ديواره چشم را می پوشاند. از ١٠ لايه ميکروسکوپی تشکيل شده است. دو لايه مهم شبکيه عبارتند از: لايه رنگدانه ای شبکيه و شبکه حسی که خود از ٩ لايه عصبی تشکيل شده است.
• شبکه حسی: حاوی سلولهای استوانه ای و مخروطی گيرنده نور می باشد. سلولهای استوانه ای مسئول ديد در شب يا نور کم هستند. سلولهای مخروطی بهترين ديد در نور زياد، ديدن رنگ و تشخيص جزئيات را دارند. نقطه ورود عصب بينايی به شبکيه صفحه بينايی نام دارد.
• دستگاه اشکى: غده اشک دو جزء اوربيتال (کاسه چشمی) و پالپيرال (پلکی) دارد که جزء اوربيتال (جزء بزر گتر) است.بخش پالپبرال (کوچکتر) درست در بالاى قسمت گيجگاه ىفورنيکس فوقانى ملتحمه قرار دارد. مجارى اين غده اشکى تقريباً١0 عدد می باشند.