چشم اولین مشخصه چهره است که مورد توجه قرار می گیرد. از دست دادن چشم به خاطر حوادث مختلف نه تنها کارایی و قابلیت دید فرد را با اختلال جدی مواجه نموده بلکه به همان میزان از نظر روحی و روانی می تواند تاثیرات منفی برای بیمار به همراه داشته باشد. در روند بازسازی و به کارگیری پروتز چشمی، انتخاب نوع ايمپلنت بر ظاهر چشم اثر مستقيمی خواهد داشت؛ چون اگر نوع مناسبی در چشم کاشته نشده باشد، حتی اگر بهترين چشم مصنوعی توسط آکولاريست ساخته شود قابليت حرکت به طور مناسبی فراهم نمی شود و فرد پس از مدتی کوتاه با مشکلات زيادی از جمله عفونت مواجه خواهد شد.
به منظور متحرک سازی پروتز پین های مخصوص بین ایمپلنت کروی و پروتز به کارگرفته می شوند. قراردهی پین نیازمند یک عمل جراحی کوچک است. پین ها در واقع یک پیچ تیتانیومی کوچک هستند. در صورت قرار دادن پین، جلوی ایمپلنت کروی سوراخ کوچکی برای وارد شدن پین ایجاد می شود. سپس آکولاریست پروتز را به این پیچ متصل می کند تا بهترین نتیجه حاصل شود.
انواع پیچ های تیتانیومی و محل قرار گیری آن ها برای جفت شدن پروتز و ایمپلنت کروی، در شکل زیر نشان داده شده است:
پروتز چشمی برای کودکان:
متاسفانه بیشتر اوقات کودکانی که نیاز به پروتز چشمی خواهند داشت، کودکان مبتلا به سرطان هستند؛ بنابراین پایش و بررسی مداوم وضعیت حدقه چشم کودک و چشم دیگر او که هنوز سالم است، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
از طرفی با توجه به رشد کودک، حدقه چشم او بزرگ می شود پس نیاز به فیتینگ و تطبیق اندازه پروتز نیز وجود دارد. والدینی که نوزادان یا کودکان زیر چهار سال آنها دارای پروتز چشمی است لازم هر سه ماه یکبار با آکولاریست خود مشورت کنند.